Sława

Powierzchnia sołectwa 9,5 km² ,177 mieszkańców.

Historia

W 1446 r. klasztor kartuzów ze Świdwin nabył tu część gruntów. gruntów pobliskich Łęgach w 1469 r. rozegrała się tzw. Bitwa o krowę między mieszczanami nowomarchijskiego Świdwina i mieszczanami pomorskiego Białogardu. W 1782 r. znajdowały się tu folwark, owczarnia, karczma, kuźnia i 20 domów, mieszkało 8 chłopów, 4 ,,półchłopów" i bakałarz. W latach 1852 - 54 wybudowano jedyna w ówczesnej rejencji koszalińskiej drogę prywatną do Bierzwnicy. W 1881 r. otwarto pomocniczy punkt pocztowy. W wyniku parcelacji majątku junkierskiego (1920-21 r.) utworzono 23 gospodarstwa osadnicze. Sława została wyzwolona 6 marca 1945 r. przez żołnierzy polskich 16. pułku piechoty ze składu 6. dywizji. Tu nawiązano łączność z oddziałami radzieckimi. Do 1954 r. Sława znajdowała się w powiecie białogardzkim, w gminie Biały Zdrój. Od 1954 r. mieściła się tu siedziba GRN. W 1962 r. została włączona do GRN Rusinowo.
Z 45. gospodarstw w 1945 r. do dziś przetrwało 11. W 1998 r. wieś została uhonorowana drugim miejscem w konkursie ,,Najpiękniejsza wieś gminy Świdwin". W Sławie znajduje się kościół budowie ryglowej z VIII w. z ołtarzem z 1770 r. i barokowym epitafium z VIII w.